ANNEME AÇIK MEKTUP
ANNEME AÇIK MEKTUP
Anneciğim, hep sana seni ne kadar sevdiğimi, küçücük yüreğimdeki kocaman yerini anlatmak isterdim. Ama başaramadım. Çünkü hiç anlamaya çalışmadın.
Bir gün sana bahçeden çiçek topladım. Bardağa koydum sana getiriyordum ki, bardak birden bire elimden düştü, kırıldı. Çiçekle sana sevgimi anlatacaktım. Kırılan bardak için o kadar çok bağırdın ki bir daha kimseye çiçek vermemeye yemin ettim.
Anne, benim küçük yüreğimde herkesi sevecek kadar yer vardı. Ben herkesi çok seviyordum. Ama sen insanların hep kötü olduklarını, onlara güvenilmemesi gerektiğini söyledin. Ben de artık insanları sevmiyorum…
Anneciğim, bir türlü küçük kafam almıyor, bana başkasına vurmayı sen öğrettin. Ben doğduğumda vurmayı bilmiyordum ki, neden şimdi kardeşime vurmama kızıyorsun. Ben ona vurunca elime vuruyorsun.
Anne, babamı hiç sevmiyor musun? Hep beni onunla korkutuyorsun, onu sevmemi istemiyor musun?
Ben bir şeyi bağırmadan istersem vermiyorsun. Bağırarak istersem veriyorsun, o yüzden ben de hep bağırarak, ağlayarak istiyorum. Hem de dediğini yapmak için bağırmanı bekliyorum. Biliyor musun seni bağırtmak hoşuma gidiyor. O zaman benimle ilgilendiğini düşünüyorum.
Anne sana güzel haberim var: Artık yemeklerimi yiyeceğim. Bir an önce büyümek istiyorum. Neden mi? Seninle konuşurken yukarılara bakmaktan bıktım. Artık boynum ağrıyor. Eğer büyümem daha çok sürecekse, neden sen çömelerek benimle konuş muyorsun? O zaman kendimi daha iyi hissedeceğim. Konuşurken gözlerini görmek istiyorum. Gözlerinin derinliğinde sevildiğimi anlamak istiyorum.
Anneciğim neden o çok sevdiğin arkadaşlarının çocuklarına kendi eşyalarını vermiyorsun? Onlara oyuncaklarımı vermekten hoşlanmıyorum. Oyuncakları bana mı, yoksa arkadaşlarının çocuklarına mı aldın? Onlar kırınca kızmıyorsun, ben kırınca “Sende hiç isaf yok mu?” diye, beni cezalandırıyorsun. Artık ona da çözüm buldum, kırınca saklayacak, başkaları kırmış gibi, misafirler gelince sana göstereceğim.
Anne beni neden dinlemiyorsun? Benim çizgi film kahramanlarım, kırılan oyuncağım, kaybolan kalemim neden seni ilgilendirmiyor? Beni de senin şefin, arkadaşının yeni aldığı çanta ilgilendirmiyor… Onları dinlemek istemiyorum. Senin beni dinlemeni, onların benim için ne kadar önemli olduğunu anlamanı istiyorum. Sadece büyüklere ait şeyler mi önemlidir?
Anne, yeni bakıcımı hiç sevmedim. Saçlarımı senin taradığın gibi taramıyor, bana eski bakıcımın baktığı gibi şefkatle bakmıyor. Anne sen bana neden şefkatle bakmıyorsun?
Anne, evdeki eşyaları, sehpayı, kül tablasını, televizyonu kıskanıyorum, onları kırmak, yok etmek istiyorum. Onlar olmazsa beni daha çok seveceğini düşünüyorum. Hem de rahatça, onları kırma korkusu olmadan evin içinde koşup oynayabileceğim. Onları temizlemek için ayırdığın vakti bana ayırmıyorsun. Demek ki onları benden daha çok seviyorsun.
Anneciğim evde oynamaktan bıktım. Dışarılarda koşup oynamak, minik su birikintilerine ayaklarımı sokmak, dökerek pasta yemek, elimle makarna yemek, ayranı üstüme dökmek istiyorum.
Anne ben yaşamak istiyorum. ‘Yapma’ların, ‘etme’lerin olmadığı, sevginin çok olduğu, annelerin çocuklarını anladığı bir yer istiyorum. Çok büyük değil, yüreğim kadar bir yer istiyorum. O yeri bulmak için buradan gitmek istiyorum. Belki bir kuşun kanadında, belki bir çiçeğin yaprağında belki de bir balığın akvaryumunda…
Nesrin BİLKAN
Sevgili Anne-Babalar;
çocuklarımız o kadar duyarlıdırlar ki, onları bir kere üzünce çok zor unuturlar.
Gelin çocuklarınızı anlamaya çalışın.
Acaba bizden farklı ne düşünüyorlar?
acaba bizim göremediğimiz neyi görüyorlar?
Bu sorular daha da artabilir. Fakat cevapsız kalan sorular boşlukta dolaşmasın. Bir yere ulaşsınlar.
BU YAZIYI KÄ°M YAZDIYSA ELÄ°NE SAÄžLIK SÃœPERR DAHA DOÄžRUSU BENÄ° ANLATAN BÄ° YAZI OLDUÄžU İÇİN ÇOOK HOÅžUMA GÄ°TTÄ° 🙁 ASLINDA ÃœZÃœLÃœYORUM BÖYLE OLDUÄžU İÇİN AMA GERÇEK BU DEĞİŞTÄ°REMEM…:(
gerçekten de çok güzel bir yazı olmuş.ben bir çocuğum.anlaya bilirim.ama annem bana böyle yapmıyor.annem bana her annenin baktı çocoktan dahada iyi bakıyor.annem beni nasıl mutlu edeceğim diye düşünüp bana hergün hediyeler getiriyor.umarım ki bütün çocukların anneside benim annem gibi olur.
benimde annem bana iyi bakıyor her istediğimi yerine getiriyor bana kıyafetler defterler kalemler yeni yeni eşyalar alıyor keşke her anne böyle yapsa…
vay bee helal olsun hayatımda ne böyle yazı nede böyle zeki iyi bir insan görmedim bunu yazan kişi elinin hakkıyla yapmış ne diyelim helal olsun
arkadaşlar(deniz ve başak)her anne keşkebizim annemiz gibi olsa bnm annemde bana her istedigim seyi alamasada bana cok iyi ve çok şevkatli davranıo tabiki her annede çocuguna en iyi şartlarda bakmak ister ama herkesin durumu buna elverişli olmadını bilmeniz gerek bütün anneler isterki çocugunun her istedini alabilsin dimi ltfn bi daha bunların hepsini göz önünde bulundurarak iletininzi yazın arkadaslar lütfen!!!…
çok güzel olmuş çok beğendim:)
DÜNYADAKİ BÜTÜN ANNELERİN ANNELER GÜNÜ KUTLU OLSUN…
BÜTÜN BABALARI VE BÜTÜN ANNELEİ ÇOOOOOK SEVİYORUM…
yaaa süperrrrrrr yaa……..
ne böyle mektup grdüm ne böyle duygusal bir anneye yaklaşım
diyecek kelime bulamıomm walla
ama şunu diiim ki herkes annesinin kıymetini çoq ii anlasn kii snra pişman olursunuzz……..
walla çloq gusellllll!!!!……..:D 🙂
çoq duygusal ama…:( Ühühüüüühüüüüüüüüü!!!!!!!!!!!!!……….
bende anneme eşya almak istiyorum
çok güzel bir yazıymış
Bugün anneler günü.Ben en güzel,en sevimli,en iyi kalpli anneye seslenmek istiyorum;Seni kelimelerle ifade etmek ne kadar zor.Oysa binlerce güzel söz var seni anlatmaya.Ama seni anlatmak o kadar zor ki…Sen beni dünyana aldın.Büyüttün,büyüttün…Sen hayatımda hep oldun.Sana sormadan yaptığım şeyin hatalı olduğunu anladın.Ama yinede kızmadın.Beni hep en çok sen sevdin.Yanlışlarımı sevgiyle anlattın.Günü geldi çocuğun gibi azarladın….
SENİ ÇOK SEVİYORUM ANNEM! YANIMDA DEĞİLSİN AMA HEP BENİMLESİN. BENİ DUYMASAN DA KALBİMİZ BİR YA O YETER
CANIMIN İÇİ!!!
süper vaalla bayılıdömöBugün anneler günü,ben en güzel,en sevimli,en iyi kalpli anneye seslenmek istiyorum.
Seni kelimelerle ifade etmek ne kadar zor.Oysa binlerce güzel söz söylenebilir hakkında.Ama seni anlatmak o kadar zor ki…Sen beni yüzümdeki gülücüklerle dünyana aldın..yetiştirdin geliştirdin ..Sen hayatımın her karesinde oldun.sana danışmadan yaptığım her hareketimin hatayla sonuç vermesini bana en güzel sözlerle anlattın.Asla kızmadın.yüzündeki gülümsemeyle anlattın.sacımı okşayarak bana tecrübelerini aktardın.
Sırası geldi çocuğun gibi azarladın,arkadaşın gibi sevdin,dostun gibi sırdaşın olarak gördün.Seni kendime örnek aldım.İdeallerim hayallerim oldun.
Hüzünlü günlerimiz oldu,beraber ağladık.sevinçli günlerimiz oldu beraber güldük.az kazandık çok kazandık.ama hep vardık.yağmur yaz kış demedik hep beraber olduk.Tatil hayalleri kurduk.ama hiç beraber gidemedik.Ana kız gibi olduk,Kardeş abla gibi olduk.Yinede hep güldük…
Şimdi uzaklardasın.keşke burda olsaydın.en sevdiğin çiçeklerle sana gelseydik.Yüzünde yine kocaman gülüşle bizi karşılasan mutfaktan mis gibi börek kokusu gelse.Ellerine sağlık en güzel böreği sen yaparsın diyip mutfağa koşsak.Hadi bakalım sen gençsin bize hizmet et desen…Benim moral kaynağım geldi diyip yine sarılsan sıkıca.seni yine saclarından öpsem..
Şu an telefona elim gidiyor.sesini duymak istiyorum.uyuyor sun belki de yada kimseyle konuşmak istemiyorsun.Her gün aynı şeyleri anlatmak zor geliyor sana..Duymak istediklerimi bana söyleyeceğini biliyorum.Neşemle seni güldürmeye çalışıp burda ki havadisleri bir çırpıda anlatıverirdim.Ama dinlenmelisin.her şey bekleyebilir.senin için dua ettiğimizi sakın unutma.
Senin,İnsanlar için yaptığın iyilikler,konumu ne olursa olsun herkesle olan samimiyetin,sevgin,saygın,ilgin yardıma koşman sağlık bilgilerini ticaret değil muhtaç durumdaki insanlar için kullanman, özveriyle çalışman,eşine mükemmel eş,çocuklarına harika anne,bana abla olman.
Seni çok seviyoruz.seni çok seviyorum….Bugün Anneler Günü,Yeşil gözlü güzel anne yatağında, yüzünde gülümsemeyle bizi hatırlayacaktır.Güzel kızı saclarını tarayacaktır.yanağına öpücükler konduracaktır.
Daha güçlü olarak geri döneceksin.beraber mücadele edeceğiz.Yasam için hayat için iş için. Önümüzde yapacak daha çok şey var..Bırakıp gitmek kolaydır.Önemli olan kalıp mücadele etmektir.Bunu beraber başaracağız … İnancımızı hiç kaybetmeden..
müthiş