MENDİLCİ ÇOCUK

MENDİLCİ ÇOCUK

Köşebaşında iskeletten bir çocuk,
yüzünde donmuş gülücük.
elinde satacak mendilleri
gözlerinde yaş vardı.

Türkü söylüyordu incecikten,
-bir of çeksem karşıki dağlar yıkılır…-
yüreğinde biraz umut,
üzerinde kar vardı.

Bakışlarında toplanmış bulut kümesi,
her an çakacakmış gibi gözleri…
nasırlaşmış küçücük ellerinde,
dünyayı terk etmiş bir hal vardı.

Tut ellerimden çocuğum,
gökyüzüne kalkalım.
ya da ver mendillerini
beraberce satalım.

Güneri Çolakkaya
Cumhuriyet lisesi
Edebiyat Öğretmeni
Bursa

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir