ANNE VEYA BABANIN ÖLÜMÜ
Canlıların ortak yönlerinden bir tanesi de zamanı geldiğinde ölümle tanışmasıdır. Ölüm durumu kimseyi mutlu etmez. Anne babanın kaybı çocuk açısından yıkım olabilir. Bu durumu sorunsuz çözmek için aşağıdaki önlemler alınmalıdır…
1) Anne veya babanın ölümü halinde, iletişim kurulabilecek yaştan itibaren”gerçek” çocuğa anlatılmalı, çocuk ölüm haberini dolaylı olarak başka kaynaklardan öğrenmemelidir.
2) Ölüm çocuğa kademeli olarak iki aşamada anlatılabilir. Sözgelimi 1. Gün sağ olan ebeveyn sakin bir ortamda: “Annen (baban) geçirmekte olduğu hastalık nedeniyle bitkisel hayata yani komaya girdi. Yani artık seni göremeyecek, duyamayacak. Bu durumda gelebilecek bir başka haber seni üzmemeli,” şeklinde çocuğu hazırlayabilir. 2. Gün yine aynı ebeveyn, başka kimsenin olmadığı bir ortamda: “Biraz önce haber geldi anneni (babanı) kaybettik. Bütün canlılar doğar, büyür, ardından da ölür. Bak ilkbaharda ağaçlar yaprak ve çiçek açıyor. Ardından yeşil yapraklar sararıp düşüyor. Bir süre sonra da ağaçlar yaşlanıp ölüyor. Tıpkı bunun gibi insanların da ölmesi doğal bir olay, “ diyerek açıklamada bulunabilir.
3) Anne ya da babanın ölümünün ardından kaybedilen ebeveyne ait fotoğraflar yerlerinde korunmalıdır. Çocuğun mezar ziyareti (8-9 yaşlarından itibaren) sık olmamak kaydıyla engellenmemelidir.
4) Rahatlatmak ve stresle başa çıkmasını sağlamak amacıyla; çocuğun, kız çocuksa büyük boyda bebek oyuncakla, erkek çocuksa peluş, hayvan oyuncaklarla bütünleşmesi, eve kedi, köpek gibi bir hayvan alarak çocuğun onlarla beden temasının sağlanması önerilebilir.
5) Çocuk, özellikle ölümün ardından akranlarının da bulunduğu farklı ortamlarda rahatlatılmalı, hareketli oyunlar veya spor yoluyla bedenen yorulmalıdır. Bir süre için çocuk seyahate götürülerek farklı bir çevrede tutulabilir.
