Gül Çiçeklerim 24 Kasım Şiir

GÜL ÇİÇEKLERİM

Bir sonbahar sabahıydı.
Bir anne, bir baba bir de çocuk,
Geleceğe umut dolu adımlarla,
Sevinçli insanlar okul yolunda.
Biraz heyecan, biraz da coşkuyla,
Emanet edildiniz bana,
Yeni açmış bir gül demeti gibi.
Koydum içimden,
Gül Çiçeklerim diye adınızı.

Tanıştım ilk önce
Korkak, ürkek, çekingen bakışlarınızla.
Sonra güven veren karşılıklı bakışlar,
Çekti birbirimizi içten içe,
Kaynaşıverdik birdenbire.
Güven duyup, sevdik birbirimizi
Bir can gibi.

Geçtikçe, günler, aylar, yıllar,
Tanıdıkça birbirimizi,
Açılıp gürleştiniz gül çiçekleri gibi.
Güvenimiz çoğaldı,
Dağlara sığmayan bulutlar kadar.

Sonra, ayrıldı bazıları aramızdan,
Damla damla gözyaşlarıyla.
Ayrılsalar da, yaşıyor sevgileri
İçimde bir köz gibi.
Gittiler ama boş kalmadı yerleri.
Aldı yerlerini,
Yeni yeni Gül Çiçeklerim.
Kaynaştık onlarla da,
Bir aile sıcaklığında.
Sindi kokuları içime,
Bir evlat kokusu gibi,
Güzel ve içten.

Gün geldi,
Oldum hem anneniz hem de babanız,
Gün geldi, olduk bir kardeş,
Bir arkadaş kadar yakın.
Unutmayacağım, saf ve temiz,
İçten gülümseyen o güzel yüzlerinizi.
Gitmeyecek gözlerimin önünden
Hayalleriniz, hep taze kalacak.
Kokladıkça gül çiçeklerini,
Hasret gidereceğim onlarla.
Sizler geleceksiniz
Gözlerimin önüne birer birer.
İçimde saklayacağım kokunuzu
Bir evlat sevgisi kadar.

Ne de çabuk geçti,
O koskoca yıllar, bir gün gibi.
Ne yazık ki,
Gelip çattı ayrılık vakti.
Helâl ediyorum bütün emeklerimi,
Bir anne, bir baba şefkati ile.
Zor da olsa ayrılmak,
Gül Çiçeklerim sizden,
Yaşatacağım sevginizi içimde,
Sonsuza kadar…

Son bir arzum olacak,
Gül Çiçeklerim sizden!
Baktıkça annenize, babanıza,
Görüp hatırlayınız beni onlarda.
Verdiğim bilgileri,
Filizlendirip, yeşertin
Cennet yurdumun her yerinde.
Donatın, vatanın her köşesini
Rengarenk gül çiçekleriyle.
O zaman ruhu şad olacaktır,
Anıttepede yatan Başöğretmenimin.




Emanettir Gül Çiçeklerim,
Sevginiz bana.
Layıktır yaşatmak onu,
Söz veriyorum size.
Veda ediyorum ama içimdesiniz hep.
Elveda gonca güllerim, elveda size,
Daha ne diyeyim bilmem ki size!
Dünyanın bütün çiçeklerinden taç yapıp,
Koymak istiyorum başınıza.
Hatırlanırım belki bir gün,
Mazide bize sevdalı bir öğretmenimiz var diye.
Anladınız beni değil mi.
Gül Çiçeklerim?…
Elveda…

Fazıl CAKIROĞLU