23 NİSAN ANISI
23 NİSAN ANISI
Güzel bir günde
Parkın kuytu köşesinde
Oturmuşum eski bakın üzerine.
Çocukluk günlerim aklıma geliyr
İp atlayışım, top oynayışım.
Ve birden aklıma Uçan balonum geliyor.
Bir yirmiüç nisanda
Elimden kurtulup gökyüzünde kayboluşu,
Ve arkasından bakarak saatlerce döktüğüm gözyaşları.
Birgün belki bulurda beni, gelir diye bekledim.
Ama gelmedi.
Patlayan toplarımla, kopan iplerimle uçan balonumu da gömdüm o çocukluk günlerime.
Şenay YILDIZHAN
çok iyi anlatıyor
BİR NOT! Evet! Bugün 23 NİSAN Yani ATAMIZIN biz çocuklara armağan ettiği özel bir gün. Nedense her 23 Nisan’da sevinci ve burukluğu bir arada yaşıyorum. Kendi adıma konuşayım, bana bu günü hediye eden O yüce insanı sadece kitaplarda tanımak üzüyor beni. Diğer taraftan, her yıl düzenli olarak aynı tarihte verilen en yüce hediye; 23 NİSAN… Birinden hediye alınca bir müddet sonra yıpranıp, kaybolup, unutulup gider. Ama bu öyle bir hediye ki ne yıpranır, ne kaybolur, ne solar ne çalınır ne de tarihi geçer… Tıpkı; T.CUMHURİYETİ gibi ATATÜRK gibi TC. BAYRAĞI gibi TC. ve ATATÜRK çocukları olarak TC. BAYRAĞI altında gölgeleneceğiz. KİMSE ENGELLEYEMEZ!!! BUGÜNÜ ARMAĞAN EDEN O YÜCE İNSANA TEŞEKKÜR EDER RAHMETLE ANIYORUM… (elif)