ÇALIŞAN ANNELER

ÇALIŞAN ANNELER

Pek çok anne, maddi zorluklar ya da çalışmak, bir şeylerle uğraşmak istediği için çeşitli işlerde çalışıyor. Son yıllarda geçim şartlarının zorlaşması ve kadınların kariyere yöneliminin artmasıyla çalışan annelerin sayısı da artıyor. Bu anneler çalışmakla çocuklarıyla daha çok zaman geçirmek arasında çatışma yaşayabiliyor.

Anne ile çocuğun olabildiğince birlikte olması her ikisi için de kuşkusuz sağlıklı ve yararlıdır. Bu birliktelik, her dönemde ayrı önem taşır; bebeğin gerek ihtiyaçlarının karşılanması gerekse çevresiyle iletişim kurması annesine bağlıdır, çocuk büyüdükçe anne buna ek olarak sohbet ve oyun arkadaşı olur. Okula başlayan bir çocuk, hem bu yeni ortama uyum sağlamak hem de başarılı olmak için annesinin desteğini bekler. Ergenlik dönemindeyse anne çocuk ilişkisi farklı bir boyut kazanır; anne, ona kimlik arayışında yardımcı, dayanacağı, bilgi alacağı bir kaynak ve her şeyi paylaşmak istediği bir arkadaş konumunu alır. Tüm bunların karşılığında annenin aldığı doyum yaşamaya değerdir.

Çalışan ve işten gelince evdeki işlerle de uğraşmak durumunda olan anne, çocuğuyla yeterince ilgilenemediği için üzülür, bazen çocuklar da annelerini az gördüklerinden yakınır. Gündüzleri anneyle birlikte olamayan çocuk, akşam da annesi ile nitelikli zaman geçiremez ve ona duyduğu özlemi gideremezse; yeme ve uyku sorunları, ağlama nöbetleri, olanlara tepkisizlik, sürekli huzursuzluk gibi tepkiler gösterebilir. Anneyle ayrı kalmaya bağlı olarak ortaya çıkabilen bu tepkiler, uzun süre devam ederse çeşitli davranış bozukluklarına dönüşebilir. Ama anne çalışmamalı gibi bir yaklaşım ve engelleme de doğru değildir. Şunu bilmek gerekir ki anne ile çocuğunun birlikte geçirdiği zamanın süresi kadar o zaman diliminin kaliteli biçimde değerlendirilmesi de önemlidir. Yani anne, çocuğunu akşamları görüyor olsa bile bulabildiği her arada onunla birlikte yapacağı küçük faaliyetler, sohbetler, oynayacağı oyunlarla hem kendini hem de çocuğunu rahatlatabilir, onun kendini değerli, huzurlu hissetmesine yardım edebilir ve ona annesiyle birlikte olmanın mutluluğunu yaşatabilir.

Çalışan annenin karşılaşabileceği bir sorun da iş süresinde çocuğa kimin bakacağıdır. Gününüzde güvenilir ve iyi bir bakıcı bulmanın zorlaşması, durumu daha da güçleştirmektedir. Bazı anneler, ona bakacak bir akraba veya bakıcı bulamaz ve bu çaresizlikle çocuğu evde yalnız bırakma, komşuya ara sıra çocuğa bakmasını söyleme gibi hatalı çözümlere başvurur. Bu konuda en uygun ve sağlıklı çözüm, çocuğa büyükannenin veya bir akrabanın bakmasıdır. Bu imkân yoksa iyi bir bakıcı aranmalıdır. Bakıcı dikkatle araştırılmalı, çocuğa faydalı olabileceğinden emin olunmalı, konuşma tarzı, çocuğa gösterdiği tavırlar izlenmelidir.

Çocuk biraz büyüyünce okul öncesi eğitim kurumları annelere başka bir imkân daha sağlar. Tabii bu kurum da titizlikle seçilmeli, sağlığa, hijyene, beslenmeye, uyku ortamına ve güvenliğe önem veren, faydalı faaliyetler sunan ve yaş grupları için ayrı sınıfları olan kurumlar tercih edilmelidir. Yine çok sayıda çocuk bir arada olduğundan, bu kurumlarda çeşitli enfeksiyonlara rastlanabildiğinden dikkatli olunmalıdır.

Çalışan bir anneyseniz; işten gelince çocuğunuza sarılın, sevginizi gösterin, onu öpün. Zamanını kiminle, nasıl geçiriyor olursa olsun onunla gün boyunca yaptıkları hakkında sohbet edin, siz de yaptıklarınızı ona anlatın.

Onunla her gün düzenli zaman geçirin. Ev işlerinden bulabildiğiniz zamanları onunla kaliteli olarak değerlendirmeye çalışın; birlikte oyun oynayın, kitap okuyun, resim ve başka faaliyetler yapın, televizyonda uygun programlar izleyip tartışın. Hafta sonlarında onun sevdiği aktivitelere yer verin.

Çocuğunuza bir bakıcı bakacaksa; bakıcının her yönden iyi olmasına dikkat edin, onu zaman zaman denetleyin. İşe başladığı gün işten izin alarak onu tanıyın, deneyimlerinizi, bakım tarzınızı anlatın, onun görüşlerini paylaşın. Zaman zaman haber vermeden eve gidip bakıcı ve çocuğun durumunu, ona temiz bakıp bakmadığını, yaptığı yemekleri izlemek, size bakım konusunda ipuçları verir. Bu konuda çocuğunuzun tepkileri de size yardımcı olur; bebek, bakıcıya bırakılınca ya da bakıcıdan alınınca sürekli huzursuz oluyor ve ağlıyorsa bir soruna işaret ediyor olabilir, bunu anlamaya çalışın, konuşup duygularını anlatabilecek yaşa geldiğinde bakıcısıyla ilgili olarak onunla sohbet edin, duygu ve düşüncelerini öğrenin.

Çocuğunuza neden çalıştığınızı anlatın, her fırsatta onu çok sevdiğinizi, çalışsanız bile onu hep düşündüğünüzü, bir ihtiyacı olduğunda ona yardım edeceğinizi söyleyin, bir şeylere gereksinim duyduğunda nasıl gidereceği hakkında ona bilgi verin. Onu sevmediği bir bakıcıyla kalmaya, sevmediği faaliyetlerle uğraşmaya zorlamayın. Bunlar, çocuğunuzun rahatlamasını, size güvenmesini ve kızmamasını sağlar.

Günün sonunda bütün aile yorgun da olsa mutlu olarak yatın. Sabah onu öperek uyandırın. Bakacaksınız yıllar geçmiş, çocuğunuz kocaman olmuş, kendi ihtiyaçlarını kendi karşılamayı öğrenmiş, kendine güvenen bir birey olmuş bile.

Yorumunuzu Yazınız

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir