Babacığım Bu Mektubum Sana

BABACIĞIM BU MEKTUPUM SANA

Senin şefkat, plan ve ufuk ile dopdolu olan, bizden belki de sakladığın dünyanı keşfetmeye çalışıyorum. Halbuki içinde sakladığın, bazen de bastırdığın duygularını bana açsaydın, gözlerimin içine bakıp, gülümseyip başımı okşayıp, bağrına bassaydın, Senin kıymetini büyüklüğünü daha erken anlayacaktım.
Sevilmek ve sevildiğimi hissetmek istiyorum. Sen bana sevgini gösterdikçe, sana daha yakınlaştım. Gördüm ki kalbin bizim sevgimiz ve geleceğimizle ilgili ve dopdolu. Beni dinlemeni ve bana kıymet verip sırdaşım, arkadaşım gibi olmanı arzu ediyorum. İhtiyaçlarım, ve sıkıntılarımı sana rahatça söyleyebilmeliyim. Doğru ve yanlısı öğrenmeli ve ikna olmalıyım.

Yoksa inanmadığım emirlerini yapmakta zorlanıyorum ve Bunlar bende kalıcı alışkanlıklar haline gelmiyor.

Ölçülü şekilde elimi tuttun, çok fazla ve gereksiz iltifatlarda şımartmamaya, otorite kurma uğruna gereksiz mesafe bırakmaya gayret ettin.

İltifatların ve fırçalarındaki ölçü ve denge bana sarsılmaz bir karakter kazandırdı. Bir başarımı fark edip, iltifat etmen, belki senin bir dakikanı alıyor fakat onun mutluluğu ve rüzgarı beni ömür boyu etkiliyor ve(babam şöyle yapmıştı, demişti) diyerek bu kıymetli hediyeni ömür boyu kullanıyorum.

Eğer hatalarımı düzeltmek için dayak yolunu seçseydin korkar, siner, donuk bakışlı, içine kapanık bir insan olur, sokaklara belki köprü altlarına doğru yuvarlanır giderdim.

Ne olur günde bir dakika bile olsa bana gülümseyerek başımı okşayarak beni kucaklar mısın ? İnan hiç zor değil. Bak gör beni karşında duruyorum…

12 Yorum
  1. 17 Haziran 2009
  2. 17 Haziran 2009
  3. 17 Haziran 2009
  4. 21 Haziran 2009
  5. 22 Haziran 2009
  6. 02 Aralık 2012
  7. 02 Aralık 2012
  8. 20 Mayıs 2013
  9. 16 Haziran 2013
  10. 16 Haziran 2013
  11. 17 Haziran 2013
  12. 14 Haziran 2014

Yorumunuzu Yazınız

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir